مقاله نویسی عالی در ۸ مرحله

بنابراین بدون هیچ مقدمه ای، بیایید وارد آن شویم و هشت مرحله برای نوشتن یک مقاله را یاد بگیریم.

۱٫ سوال را درک کنید

در ظاهر ممکن است این توصیه تا حدی پیش پا افتاده به نظر برسد – اما واقعیت این است که عدم درک درست مجموعه سؤالات یکی از، اگر نگوییم رایج ترین دلیل پشت نمره ناامیدکننده در مقاله نویسی است. آیا از شما خواسته می شود که چیزی را به طور انتقادی ارزیابی کنید ؟ قیاس و تضاد؟ یک شرایط خاص را تحلیل کنید؟ سودمندی یک مفهوم خاص را ارزیابی کنید؟

اینها برخی از عبارات رایج در سؤالات مقاله هستند و هر کدام مجموعه متفاوتی از انتظارات را نشان می دهند. به عنوان مثال، اگر از شما خواسته شود که یک رویکرد نظری خاص را به طور انتقادی ارزیابی کنید، باید نه تنها از نظریه مذکور، بلکه سایر رویکردهای رایج نیز درک درستی کسب کنید. همه آنها باید با یکدیگر سنجیده شوند، نقاط قوت و ضعف نسبی هر نظریه را برجسته کنند و مهمتر از همه، شما باید به یک نتیجه کاملاً موجه و مطمئن برسید. آیا تئوری خوب است؟ ایراداتش چیه؟ چگونه می توانید آن را بهبود بخشید؟

با این حال، اگر از شما خواسته شود سودمندی چیزی را ارزیابی کنید، لزوماً نیازی نیست که به آن عمق انتقادی بروید. بله، شما هنوز باید رویکردهای جایگزین را بپذیرید، و بله، هنوز باید به برخی نقاط قوت و ضعف توجه کنید – اما بخش عمده کار باید بر سودمندی عملی مفاهیم تأکید کند. شاید بهترین رویکرد یافتن یک یا چند مورد مطالعه موردی است که در آن از این نظریه استفاده شده است – نتیجه این کار چه بود؟ آیا به کارگیری این نظریه کاستی ها یا نقاط قوت خاصی را نشان می دهد؟

در همین حال، مقاله‌های «مقایسه و تقابل» اساساً ترکیبی از موارد فوق هستند – شما باید رویکردی انتقادی داشته باشید و ادبیات را ارزیابی کنید، اما تمرکز شما باید کاملاً روی نظریه‌هایی باشد که از شما خواسته شده است آنها را مقایسه و مقایسه کنید. مهم است که نشان دهید هر دو (یا همه) نظریه های اصلی را در سطح نظری و کاربردی عمیقاً درک می کنید.

در اصل، جمله بندی سؤال انشا به شما می گوید که مقاله چگونه باید نوشته شود. این نشان می دهد که هنگام تحقیق و نوشتن، تمرکز مقاله شما باید در کجا باشد.

۲٫ برنامه ریزی و زمان بندی

درک سوال اولین گام است، اما به همان اندازه مهم است که از زمان موجود استفاده بهینه کنید. دانش‌آموزان معمولاً میزان کار مورد نیاز برای نوشتن یک مقاله خوب را دست‌کم می‌گیرند، که به دو چیز منجر می‌شود: (۱) آخر شب در کتابخانه، و (۲) نمره ناامیدکننده. اگر می خواهید نمره خوبی کسب کنید، باید از همان لحظه ای که سوال انشا را دریافت می کنید، برنامه ریزی مقاله خود را شروع کنید. جدول زیر می تواند کمک مفیدی باشد:

۳٫ به طور گسترده بخوانید

نوشتن ممکن است وظیفه اصلی باشد، اما خواندن به همان اندازه مهم است. قبل از شروع نوشتن مقاله خود، باید جستجوی گسترده ای برای ادبیات مرتبط انجام دهید . یادگیری چگونگی غربال کردن حجم زیادی از داده ها یک مهارت مهم تحصیلی است. شما باید با جستجو در پایگاه های داده شروع کنید – Google Scholar ابزاری عالی برای این کار است – با استفاده از کلمات کلیدی مرتبط با موضوع تحقیق شما. هنگامی که مقاله ای را یافتید که امیدوارکننده به نظر می رسد، چکیده آن را بخوانید تا مطمئن شوید که مرتبط است.

اگر هنوز صد در صد مطمئن نیستید، معمولاً ایده خوبی است که به نتیجه نرسید – این معمولاً حاوی خلاصه ای دقیق از مطالعه است که به تعیین اینکه آیا باید مقاله را به طور کلی بخوانید یا خیر کمک می کند. شما نمی خواهید وقت خود را برای خواندن و تعداد بی پایان مقالات صرف کنید تا متوجه شوید که آنها واقعاً مرتبط نیستند. هنگامی که چند مقاله محکم را شناسایی کردید، باید (الف) کتابشناسی آنها را مرور کنید و به افرادی که از آنها استناد می کنند یادداشت کنید، زیرا این مقالات احتمالاً برای تحقیق شما ارزشمند خواهند بود. و (ب) در Google Scholar بررسی کنید تا ببینید چه کسی آنها را مورد استناد قرار داده است. برای این کار کافی است نام مقاله را در نوار جستجو وارد کرده و اینتر را بزنید. در نتایج، روی “نقل شده توسط” کلیک کنید – با این کار لیستی از تمام مقالاتی که به انتشاراتی که شما جستجو کرده اید استناد کرده اند، نمایش داده می شود.

مهم است که خیلی روی یک یا چند متن تکیه نکنید، زیرا این نشانگر این است که شما با ادبیات گسترده‌تر درگیر نشده‌اید. شما باید در استفاده از کتاب های درسی (مثلاً “مقدمه ای بر مدیریت” و مانند آن دقت ویژه ای داشته باشید، زیرا این کتاب ها اساساً خلاصه ای از کار دیگران هستند.

۴٫ انتقاد پذیر باشید

نظریه‌های کامل و رویکردهای دانشگاهی نادر هستند – اکثریت واضح نظریه‌ها، استدلال‌ها و مطالعات دارای نقص‌هایی هستند. اگر به دنبال گرفتن نمره قبولی هستید، توصیفی بودن خوب است، اما برای نمره بالاتر باید نشان دهید که می توانید از استدلال انتقادی در برخورد با مطالب دانشگاهی استفاده کنید. محدودیت های تئوری هایی که از آنها استفاده می کنید چیست؟ چگونه در ادبیات به این موارد پرداخته شده است؟ آنها چگونه بر کیفیت استدلال های ارائه شده تأثیر می گذارند و تا چه اندازه درک ما را از آنچه شما مطالعه می کنید محدود می کنند؟ چه توضیحات جایگزینی ممکن است عمق بیشتری ارائه دهد؟

تفکر انتقادی چیزی است که مقاله شما را برجسته می کند. این نشانگر این است که شما صرفاً استدلال هایی را که در طول تحصیل به شما داده شده است تکرار نمی کنید، بلکه در واقع به شیوه ای آکادمیک با نظریه ها درگیر می شوید. یک راه خوب برای تمرین این است که هنگام خواندن بررسی های ادبیات در مقالات منتشر شده توجه دقیق داشته باشید – خواهید دید که نویسندگان به سادگی مطالعات قبلی را خلاصه نمی کنند، بلکه نقدی ارائه می دهند که منجر به شکافی برای تحقیقات خود می شود.

۵٫ ساختار، جریان و تمرکز

نحوه ارائه استدلال خود تقریباً به اندازه خود استدلال مهم است، به همین دلیل ضروری است که مقاله شما از ساختاری منطقی پیروی کند. یک توصیه کلاسیک این است که “به آنها بگویید چه می خواهید به آنها بگویید، سپس به آنها بگویید و آنچه را که به آنها گفتید به آنها بگویید”. این، در اصل، مقدمه اصلی، بدنه اصلی و ساختار نتیجه مقاله شما را خلاصه می کند.

داشتن یک ساختار واضح و منطقی به شما کمک می کند تا اطمینان حاصل کنید که مقاله شما متمرکز باقی می ماند و از سوالی که به آن پاسخ داده می شود دور نمی شود. هر بخش، پاراگراف و جمله باید به استدلالی که ارائه می‌کنید ارزش اضافه کند. همانطور که در حال نوشتن هستید، خوب است که یک قدم به عقب برگردید و از خود بپرسید: این جمله/بخش چه ارزشی می‌افزاید؟ چگونه به استدلال فراگیر من مرتبط می شود؟ اگر متوجه شدید که نمی توانید به این سؤالات پاسخ دهید، خطر زیادی وجود دارد که از بحث اصلی خود دور شده باشید، و ممکن است بخواهید در مسیری که در حال انتخاب هستید تجدید نظر کنید.

همچنین باید مطمئن شوید که تمام بخش‌های مختلف مقاله‌تان به‌عنوان یک کل منسجم و منطقی در کنار هم قرار می‌گیرند، و انتقال از یک استدلال به استدلال بعدی روان است. دانش‌آموزان اغلب مقاله‌ها را به‌عنوان فهرست‌هایی از استدلال‌ها در نظر می‌گیرند، که یکی پس از دیگری با توجه کمی به نحوه تناسب آن‌ها با یکدیگر ارائه می‌کنند، که به ناچار به نمره پایین‌تر منجر می‌شود. مطمئن شوید که به خواننده خود بگویید چرا از یک استدلال به بحث دیگر منتقل می‌شوید، چرا آنها در این ترتیب خاص قرار دارند، و چگونه هر استدلال به روشن کردن جنبه خاصی از آنچه در حال بحث هستید کمک می‌کند.

۶٫ نقل قول، نقل قول و سرقت ادبی

نوشتن آکادمیک مستلزم تعادل دقیق بین استدلال بدیع و استناد به استدلال های ارائه شده توسط دیگران است. نوشتن یک مقاله کاملاً «رمان»، بدون استفاده از یک منبع واحد، نشان می‌دهد که شما خود را با آنچه قبلاً منتشر شده است آشنا نکرده‌اید. برعکس، ذکر یک نفر برای هر نکته بیان شده نشان می دهد که شما استدلال جدیدی ارائه نکرده اید.

به این ترتیب، مهم است که هنگام بیان واقعیت، یا استفاده از استدلال‌ها، چارچوب‌ها و نظریه‌های ارائه‌شده توسط دانشگاهیان دیگر، شواهدی ارائه کنید (یک استناد معتبر) . اینها، به نوبه خود، باید از استدلال بدیعی که خود شما مطرح می کنید حمایت کنند.

هنگام استفاده از نویسندگان دیگر، درک تمایز بین نقل قول و نقل قول مهم است. قاعده کلی این است که شما باید هر جا که ممکن است بازنویسی کنید، و فقط در صورت لزوم یا در صورتی که موضوع مورد نظر شما را روشن کند، نقل قول کنید. با این حال، بازنویسی می تواند بدون از دست دادن ارزش ارثی استدلال ارائه شده دشوار باشد.

اگر در مورد تفاوت بین نقل قول و نقل قول مطمئن نیستید، مثالی را در زیر آورده ایم:

نقل قول: «سرمایه فرهنگی بسته به دوره، جامعه و طبقه اجتماعی، در غیاب هر گونه تلقین عمدی و بنابراین کاملاً ناخودآگاه، به میزان متفاوتی قابل کسب است» (بوردیو، ۱۹۸۶: ۱۸).

نقل قول: برخلاف سرمایه اقتصادی، که جمع آوری آن مستلزم تلاش آگاهانه است، سرمایه فرهنگی را می توان به سادگی با وجود و مصرف ساخت (بوردیو، ۱۹۸۶).

هر دو نسخه نقل‌شده و نقل‌شده اساساً معنای مشابهی دارند، با این تفاوت که بازنویسی دانش کمی گسترده‌تر از بوردیو را نشان می‌دهد (از طریق ذکر شکل دیگری از سرمایه)، و استدلالی را ارائه می‌دهد که در عین اینکه به نوشته‌های بوردیو صادق است، اما بهتر با نوشته‌های بوردیو مطابقت دارد. استدلال کلی

استناد صحیح به منابعی که از آنها استفاده می کنید همچنین تضمین می کند که به سرقت ادبی متهم نخواهید شد، که یک جرم جدی در دانشگاه است. در واقع سرقت ادبی مکرر و شدید می تواند منجر به تعلیق تحصیل شما در اکثر موسسات دانشگاهی شود!

۷٫ یک “رفیق مطالعه” پیدا کنید

داشتن یک “رفیق تحصیلی” جاه طلب مشابه اغلب توسط دانش آموزان کم ارزش ارزیابی می شود، اما هم افزایی حاصل از کار با یکدیگر می تواند به هر دوی شما کمک کند تا نمرات بسیار بالاتری کسب کنید. توجه به این نکته مهم است که شما نباید مقالات خود را با هم بنویسید، و نه لزوماً در مورد رویکردی که باید از قبل اتخاذ کنید به توافق برسید، زیرا این منجر به خطر ارسال دو مقاله بسیار شبیه به هم می شود – دوباره به موضوع سرقت ادبی مرتبط می شود.

در عوض، پس از اتمام پیش‌نویس اول، باید مقاله‌ها را با یکدیگر مبادله کنید. تصحیح کار خود بسیار دشوار است – شخص پس از خواندن مکرر آن برای روزها، نسبت به مسائل دستوری جزئی در یک متن کور می شود. نادیده گرفتن شکاف‌ها در جریان و منطق استدلال به همین ترتیب آسان است. خواندن این اثر توسط یک دوست، به هر دوی این مسائل رسیدگی می‌کند، با این فرض که آنها نیز موفقیت بالایی دارند.

۸٫ آکادمیک بنویسید

یکی دیگر از مسائل رایج – به ویژه در بین دانش آموزان سال اول و دوم – این است که آنها تمایل به استفاده از زبان غیر آکادمیک دارند:

در این مقاله به نحوه استفاده افرادی که هنر می خرند از سرمایه فرهنگی می پردازم. تئوری من این است که داشتن سرمایه فرهنگی بیشتر باعث تغییر سلیقه آنها در هنر می شود، زیرا آنها می توانند قطعات را به گونه ای متفاوت با افراد دیگر درک کنند.

مثال هایی مانند موارد فوق متأسفانه نسبتاً رایج هستند و باید به شما ایده خوبی در مورد مواردی که باید اجتناب کنید ارائه می دهد. احساس پشت متن خوب است، اما بیشتر شبیه یک پست وبلاگ درجه دوم است تا یک مقاله علمی. نوشته‌های آکادمیک باید رسمی‌تر ، مختصرتر، بی‌طرفانه‌تر و شامل استفاده مناسب از بلاغت باشد. در مورد مثال بالا، یک دانشگاهی ممکن است در عوض بنویسد:

این مقاله به بررسی نقش سرمایه فرهنگی در مصرف هنر و تأثیر سرمایه فرهنگی بر ادراک مصرف کنندگان از بیان هنری می پردازد.

متوجه خواهید شد که این مثال دوم بسیار مختصرتر است اما هیچ یک از معنی از بین نمی رود. همچنین از زمان حال (به جای آینده) استفاده می کند و از اصطلاحات غیررسمی اجتناب می کند. زبان واضح، مختصر و دقیق از ویژگی های بارز نوشتن آکادمیک است.